SPC I VERNICI DANAS PROSLAVLJAJU TRI VELIKA ČUDOTVORCA I MUČENIKA - SV.MINU, MRATU I STEFANA DEČANSKOG!(FOTO)

Danas proslavljamo tri velika svetitelja.

Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici danas slave Svetog mučenika Stefana Dečanskog i Svetog Minu čudotvorca ali i Svetog Mratu - Mratindan.

Na Mratindan ništa se ne daje iz kuće, ali se ništa i ne radi. Zanatlije pogotovo danas nebi trebvali raditi.

Sveti mučenik Stefan Uroš Treći Nemanjić poznat kao Stefan Dečanski, sin je kralja Milutina i otac cara Dušana. Oslepljen, pet godina proveo je kao zatočenik u Carigradu, zadivljujući svojom mudrošću i krotkošću. Kako uči pravoslavlje, kada se navršilo pet godina tamnovanja, javio mu se Sveti Nikola i vratio mu vid.

Zato je današnji praznik zavetni dan za sve koji boluju od očnih bolesti. U znak zahvalnosti, Sveti Stefan podigao je Hram Visoki Dečani.

Pod nejasnim okolnostima, verovatno po naređenju sina, cara Dušana, na današnji dan 1331. godine, okončan je život Stefana Dečanskog, čije mošti počivaju u zadužbini ispod Prokletija kod Peći.

Otac Zosim prenosi kako najlakše da pronađemo spas i iscelenje! - DUHOVNO ISKORENJIVANJE STRAHA!

Naš narod ovog sveca proslavlja kao Mratu, po Svetom Martinu, koji se nekada proslavljao na ovaj dan. U skoro svim našim krajevima danas se obeležavaju krsne i zavetne slave, piše RTS.

U narodu, posebno u istočnoj Srbiji, postoje interesantni običaji povezani s ovim praznikom koji potiču iz paganskih vremena.

Po jednom, na Martindan su Stari Sloveni slavili kult vuka koji je istovremeno moćan protivnik i zaštitnik od demona. Tako je nastalo verovanje da 24. novembra Sveti Mrata saziva sve vukove i određuje im koliko ovaca od kojeg domaćina smeju da pojedu te zime tako da nikome ne nanesu preveliku štetu.

Otud i običaj da se ovce ne izvode na ovaj dan iz tora.

Veruje se, da će ako na današnji dan domaćin preuzme poslove u kući na sebe, ukućanima krenuti nabolje. S druge strane, ako se domaćin ponaša razmaženo i zanoveta, godina će biti loša.

Sveti mučenik Mina velikomučenik je bio rimski vojnik iz Egipta (stariji naziv Misir).

Kao hrišćaninu su mu smetala žrtvoprinošenja idolima, pa napušta vojsku i odlazi u planinu. Jednog dana je vidjeo neznabožačko praznovanje u gradu Katuaniji, pa se spustio u grad, i pred svima je objavio svoju vjeru u Isusa a izobličio je idolopoklonstvo i neznaboštvo kao laž i mrak. Knez grada Piros ga je pitao tko je i šta je. Odgovorio je da mu je domovina Misir, ime Mina, da je bio oficir, no vidjevši idolopoklonstvo, odrekao se svih počasti. Doša je da pred svima objavi Hrista kao Boga istinitoga, da ga Isus objavio kao svoga slugu na nebesima. Piros ga je stavio na velike muke: šibali su ga, grebali željeznim četkama, opaljivali svijećama i na kraju ga ubiše mačem. Tijelo su mu bacili u vatru, da ga ne bi hrišćani uzeli, no hrišćani su ipak neke dijelove tijela spasili od ognja. Ostatke su dostojanstveno sahranili, a kasnije su ih prenijeli u Aleksnadriju i tamo su ih sahranali. Nad grobom je sagrađena crkva. Crkva ga smatra velikim čudotvorcem koji pomaže onima koji ga slave. Ubijen je u vrijeme vladavine rimskog cara Dioklecijana, koji je poznat i po velikim progonima hrišćana.

Neka je srećna slava svim slavarima danas.

oKo nAs – ZnAtE dA sMo Uz VaS